مقایسه‌ی اثرضد تشنجی عصاره آبی گیاه بادرنجبویه و فنوباربیتال در موش سفید آزمایشگاهی

چکیده مقدمه: به دلیل مزمن بودن بیماریهای تشنجی و مصرف دراز مدت داروهای ضد تشنج، و نیز عوارض فراوان این داروها، استفاده از گیاهان دارویی جهت کنترل حملات تشنجی مورد توجه محققان و پژوهشگران قرار گرفته است. هدف: بررسی اثر ضد تشنجی عصاره گیاه بادرنجبویه (Melisa officinalis) در کنترل تشنجات ناشی از پنتیلن تترازول در موش سفید آزمایشگاهی می باشد. مواد و روش‌ها: دراین مطالعه موشهای سفیدآزمایشگاهی به وزن 30-25گرم به طور تصادفی در گروه های مختلف قرار گرفتند (هر گروه 20 موش). مقادیر متفاوتی از عصاره آبی گیاه ( ml/kg 12 ،9 ،6 ،3 ) را داخل صفاق گروه های مختلف تزریق کردیم. گروه کنترل نرمال سالین(ml/kg 6) و گروه های شاهد فنوباربیتال (mg/kg 40 ،30 ،20 ،10 ) دریافت کردند. در آزمون پنتیلن تترازول (mg/kg, ip 80 )، تغییرات رفتاری، زمان شروع تشنج، طول مدت تشنج و مرگ و میر 24 ساعته در تمامی گروه ها ثبت گردید. نتایج: تمامی مقادیر عصاره گیاه موجب تاخیر در زمان شروع تشنج شدند، اما موثرترین مقدار عصاره ml/kg 12 بود، که قابل مقایسه بامقدار mg/kg 30 فنوباربیتال است.درموردطول مدت تشنج، بجز مقدار ml/kg 3 عصاره، بقیه مقادیر نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی داری را نشان می‌دهند. در ارتباط با کاهش درصد مرگ و میر 24 ساعته، در گروه شاهد هیچ گونه مرگ و میری مشاهده نشد، در گروه کنترل 45% و در گروه های مورد آزمایش با مقادیر ml/kg 12 و 9 عصاره حدود 10% مرگ و میر مشاهده شد که بیانگر تاثیر گیاه مذکور در کاهش میزان مرگ و میر است. نتیجه‌گیری: یافته‌های فوق نشان می دهند که مقدار m l/ kg12 عصاره آبی گیاه بادرنجبویه در کاهش زمان تشنج، طول مدت تشنج و درصد مرگ و میر 24 ساعته اثر زیاد دارند.